Δρ. Κωνσταντίνος Φ. Πεταλάς

Η Ηωσινοφιλική Οισοφαγίτιδα (ΗΟ) είναι μια χρόνια αντιγονο/ανοσο-μεσολαβούμενη νόσος που αφορά παιδιά και ενήλικες.Τα ¾ των νοσούντων είναι άνδρες και η συχνότητα έχει αυξηθεί πολύ τα τελευταία έτη. Θεωρείται ότι πλέον αφορά 1/1000 του γενικού πληθυσμού.

  Τα διαγνωστικά κριτήρια περιλαμβάνουν συμπτώματα οισοφαγικής δυσλειτουργίας όπως δυσφαγία και την ηωσινοφιλική φλεγμονή, δηλαδή περισσότερα από 15 ηωσινόφιλα σε βιοπτικό υλικό.Η κλινική συμπτωματολογία μπορεί να γίνει σε προχωρημένα στάδια ακόμη και επείγουσα πχ σε ενσφήνωση βλωμού. Στα παιδιά τα συμπτώματα είναι:

 Άρνηση λήψης τροφής

Δυσανεξία, Καύσος - Παλινδρόμηση τροφής (8-82%)

Έμετοι (8-100%) – κοιλιακό άλγος (5-68%)

Δυσφαγία (16-100%) – ενσφήνωση βλωμού (10-50%)

Καθυστέρηση στην ανάπτυξη

 Στους ενήλικες:

Δυσφαγία (29-100%)

Ενσφήνωση βλωμού (25-100%)

Εκδηλώσεις ΓΟΠ

Θωρακικό άλγος, κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους, διαρροϊκές κενώσεις

Ρήξη οισοφάγου (Boerhaave’s syndrome)

  Η ΗΟ εντοπίζεται στον οισοφάγο και άλλες αιτίες ηωσινοφιλίας θα πρέπει να αποκλεισθούν. Οι δύο πιο συχνές αιτίες ηωσινοφιλίας στον οισοφάγο είναι η ΗΟ και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ). Πλέον υπάρχει και μια τρίτη οντότητα με χαρακτηριστικά ΗΟ αλλά που απαντά σε αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPI’s) και ονομάζεται PPI-REE (PPI responsive esophageal eosinophilia. Οι ασθενείς αυτοί συχνά εμφανίζουν ευαισθητοποίηση σε άερο και τρόφο αλλεργιογόνα όπως αυτοί με την τυπική ΗΟ ενώ οι ασθενείς με ΓΟΠ έχουν συχνότητα ευαισθητοποιήσεων ανάλογη του γενικού πληθυσμού. Ακόμη περισσότερο οι βιοδείκτες που τη χαρακτηρίζουν είναι αντίστοιχοι της ΗΟ: ηωσινοφιλική χημειοταξία (eotaxin-3, CCL26), ακεραιότητα επιθηλιακού φραγμού desmoglein-1, DSG1, αλλαγή αρχιτεκτονικής οισοφάγου, (periostin, POSTN), και δραστηριότητας σιτευτικών κυττάρων (carboxypeptidase A, CPA3).

Τα ιστολογικά ευρήματα πρέπει να αναφέρονται με λεπτομέρειες. Εκτός από τα αυξημένα ηωσινόφιλα που μπορεί να μην είναι πάντα παρόντα, υπάρχουν επιπλέον αλλοιώσεις όπως οισοφαγικοί δακτύλιοι (τραχειοποίηση), λευκωπά εξιδρώματα, αύλακες, οίδημα, στενώσεις, τραυματισμοί, οι οποίες όμως δεν αποτελούν παθογνωμονικά χαρακτηριστικά της ΗΟ. Δύο έως τέσσερα ιστοτεμάχια πρέπει να λαμβάνονται προς βιοψία.

 Οι ασθενείς με ΗΟ έχουν υψηλά ποσοστά τροφικής αλλεργίας και συνεπώς συνιστάται η διενέργεια αλλεργικών τεστ. Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα ποσοστά ευαισθητοποίησης σε αεροαλλεργιογόνα είναι 24-78% στους ενήλικες και 42-93% στα παιδιά με ΗΟ.

 Θεραπευτικά η εφαρμογή διαίτων και κορτικοστεροειδών είναι στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης.